% @book{bg_hr_khm_1857, % author = "Br{\"{u}}der Grimm", % editor = "Heinz R{\"{o}}lleke", % title = "{K}inder- und {H}ausm{\"{a}}rchen", % publisher = "Philipp Reclam jun. GmbH {\&} Co.", % address = "Stuttgart, Germany", % year = "1991", % volume = "2", % series = "Universal-Bibliothek Nr. 3192 [6]", % isbn = "3-15-003192-3", % language = "German", % colophon = "BR{\"{U}}DER GRIMM % Kinder- und Hausm{\"{a}}rchen % AUSGABE LETZTER HAND % MIT DEN ORIGINALANMERKUNGEN % DER BR{\"{U}}DER GRIMM % MIT EINEM ANHANG % S{\"{A}}MTLICHER, NICHT IN ALLEN AUFLAGEN % VER{\"{O}}FFENTLICHTER M{\"{A}}RCHEN % UND HERKUNFTSNACHWEISEN HERAUSGEGEBEN % VON HEINZ R{\"{O}}LLEKE % PHILIPP RECLAM JUN. STUTTGART, 1980/1991" } % % Originaltext f"ur das LaTeX-Quelldokument % bearbeitet und redigiert von M. Hirao, am 24. M"arz 2001 % und "uberpr"uft von Y. Nagata am 31. M"arz 2001 % \maerchentitel{KHM 196: Oll Rinkrank} \markright{KHM 196: Oll Rinkrank} Dar war mal 'n K"onig w"an, un de har 'n Dochter hat; un %S.413 de har 'n glasen Barg maken laten un har segt, de dar "over %S.413 lopen kun, an to vallen, de schull sin Dochter to 'n Fro %S.413 hebben. Do is dar ok en, de mag de K"onigsdochter so %S.413 g"arn liden, de vragt den K"onig, of he sin Dochter nich %S.413 hebben schal. >>Ja<<, segt de K"onig, >>wenn he dar "over %S.413 den Barg lopen kan, an dat he valt, den schal he "ar %S.413 hebben.<< Do segt de K"onigsdochter, den wil se dar mit %S.413 h"um "over lopen un wil h"um hollen, wen he war vallen %S.413 schul. Do lopt se dar mit 'nanner "over, un as se dar %S.413 miden up s"unt, do glit de K"onigsdochter ut un valt, un de %S.413 Glasbarg, de deit sick apen, un se sch"utt darin hendal; un %S.413 de Br"ogam, de kan nich sen, war se herd"or kamen is, den %S.413 de Barg het sick glick w"ar to dan. Do jammert un went %S.414 he so v"al, un de K"onig is ok so trorig un let den Barg dar %S.414 wedder weg br"aken un ment, he wil "ar wedder ut krigen, %S.414 man se k"ont de St"a ni finnen, w"ar se hendal vallen is. %S.414 "Unnert"usken is de K"onigsdochter ganz dep in de Grunt %S.414 in 'n grote H"ol kamen. Do kumt "ar dar 'n ollen K"arl mit %S.414 'n ganzen langen grauen Bart to m"ot, un de segt, wen se %S.414 sin Magd w"asen wil un all don, wat he bevelt, den schal %S.414 se l"aven bliven, anners wil he "ar "umbringen. Do deit se %S.414 all, wat he "ar segt. 's Morgens, den kricht he sin Ledder %S.414 ut de Task un legt de an den Barg un sticht darmit to 'n %S.414 Barg henut; un den lukt he de Ledder na sick "umhoch %S.414 mit sick henup. Un den mut se sin "Aten kaken und sin %S.414 Bedd maken un all sin Arbeit don, un den, wen he %S.414 wedder in Hus kumt, den bringt he alltit 'n H"upen Golt %S.414 un S"ulver mit. As se al v"al Jaren bi em w"asen is un al ganz %S.414 olt wurden is, do het he "ar Fro \emph{Mansrot}, un se m"ot h"um %S.414 \emph{oll Rinkrank} heten. Do is he ok ins enmal ut, do makt se %S.414 h"um sin Bedd un waskt sin Sch"ottels, un do makt se de %S.414 D"oren un Vensters all dicht to, un do is dar so 'n Schuf %S.414 w"asen, war 't Lecht herin schint het, dat let se apen. As %S.414 d' oll Rinkrank do wedder kumt, do klopt he an sin D"or %S.414 un r"opt: >>Fro Mansrot, do mi d' D"or apen.<< >>Na<<, segt %S.414 se, >>ik do di, oll Rinkrank, d' D"or nich apen.<< Do segt %S.414 he: %S.414 \begin{verse} >>Hir sta ik arme Rinkrank \\ %S.414 up min s"oventein Benen lank, \\ %S.414 up min en verg"ullen Vot, \\ %S.414 Fro Mansrot, wask mi d' Sch"ottels.<< %S.414 \end{verse} >>'k heb din Sch"ottels al wusken<<, segt se. Do segt he %S.414 wedder: %S.414 \begin{verse} >>Hir sta ik arme Rinkrank \\ %S.414 up min s"oventein Benen lank, \\ %S.414 up min en verg"ullen Vot, \\ %S.414 Fro Mansrot, mak mi 't Bedd.<< %S.414 \end{verse} >>'k heb din Bedd al makt<<, segt se. Do segt he wedder: %S.414 \begin{verse} >>Hir sta ik arme Rinkrank \\ %S.415 up min s"oventein Benen lank, \\ %S.415 up min en verg"ullen Vot, \\ %S.415 Fro Mansrot, do mi d' D"or apen.<< %S.415 \end{verse} Do l"opt he all runt "um sin Hus to un s"ut, dat de l"utke %S.415 Luk dar apen is, do denkt he: >>Du schast doch ins tosen, %S.415 wat se dar wol makt, war"um dat se mi d' D"or wol nich %S.415 apen don wil.<< Do wil he dar d"or kiken un kan den Kop %S.415 dar ni d"or krigen van sin langen Bart. Do stekt he sin %S.415 Bart dar erst d"or de Luk, un as he de dar hend"or het, do %S.415 geit Fro Mansrot bi un schuft de Luk grad to mit 'n Bant, %S.415 de se dar an bunnen het, un de Bart blift darin vast sitten. %S.415 Do fangt he so jammerlik an to kriten, dat deit "um so s"ar; %S.415 un do bidd't he "ar, se mag "um wedder los laten. Do segt %S.415 se, er nich, as bet he "ar de Ledder deit, war he mit to 'n %S.415 Barg herut sticht. Do mag he willen oder nich, he mot "ar %S.415 seggen, war de Ledder is. Do bint se 'n ganzen langen %S.415 Bant dar an de Schuf, un do legt se de Ledder an un sticht %S.415 to 'n Barg herut; un as se baven is, do lukt se de Schuf %S.415 apen. Do geit se na "ar Vader hen un vertelt, wo dat "ar all %S.415 gan is. Do freut de K"onig sick so, un "ar Br"ogam is dar ok %S.415 noch, un do gat se hen un gravt den Barg up un finnt den %S.415 ollen Rinkrank mit all sin Golt "un S"ulver darin. Do let de %S.415 K"onig den ollen Rinkrank dot maken, un all sin S"ulver %S.415 un Golt nimt he mit. Do kricht de K"onigsdochter den %S.415 ollen Br"ogam noch ton Mann, un se l"avt recht vergn"ogt %S.415 un herrlich un in Freuden. %S.415